 Það er af sem áður var
—annar heimur en í gær.
Þó ég losi um
ýmis leyndarmál er ég sáralitlu nær.
Andi minn er opið sár
og ég engist um af kvöl.
Eftir umhugsun
bind ég endahnút
—ég á enga aðra völ.
Ég mun ekki leggja á herðar þínar fleiri lóð.
Ég mun ekki gera þér annan grikk,
því lífið liggur við.
Láttu mig vera.
Leiktu við aðra en mig.
Láttu mig vera
og losaðu um.
Láttu mig vera.
Leystu þig viðjunum úr.
Láttu mig vera
og lifð' upp á nýtt.
Það er ólga inní mér
og ég ærist smátt og smátt.
Ég er umvafinn
öllum orðunum
—en ég segi ósköp fátt.
Þessi sál er kaunum sett
eftir samviskunnar bit.
Það er ótrúlegt
eftir allt sem var
að þú ennþá hafir vit.
Ég mun ekki leggja á herðar þínar fleiri lóð.
Ég mun ekki gera þér annan grikk,
því lífið liggur við.
Láttu mig vera.
Leiktu við aðra en mig.
Láttu mig vera
og losaðu um.
Láttu mig vera.
Leystu þig viðjunum úr.
Láttu mig vera
og lifð' upp á nýtt.
Hann var dimmur þessi dagur,
-þú mátt dæma það á mig.
Það mun rísa annar fagur
-já þú munt finna þig, og feta nýja leið.
|
Switch to English 