Til eru fræ sem fengu þennan dóm að falla í jörð en verða aldrei blóm eins eru skip sem aldrei landi ná og iðgræn lönd er sökkva í djúpin blá Og von sem hefur vængi sína misst og varir sem að aldrei geta kysst og elskendur sem aldrei geta mæst og aldrei geta sumir draumar ræst Til eru ljóð sem lifna og deyja í senn og lítil börn sem aldrei verða menn
Switch to English 
