Sálin Hans Jóns Míns
"Vængjalaus"

Komdu með mér til kanna heiminn,
kreistum appelsínur — finnum keiminn.
Tínum döðlur, tökum daginn snemma´í Róm.
Kljúfum loftið eins og Concord-þota,
komum niður, finnum töfrasprota.
Göldrum upp úr hatti alveg nýjan hljóm.

Síðan sýni ég þér
sögubækur og kver,
skýjaborgir og álfastein.
Við getum flögrað um
og farið hvert á land sem er.
Fljúgum í draumi vængjalaus.

Taktu utan um mig tveimur höndum,
teygum regnið yfir silfursöndum.
Höldum striki — heyrum vindsins enduróm.
Svífum upp á móti sólarbjarma,
stefnum áfram uns við finnum varma.
Leitum uppi fögur tré og lótusblóm.

Síðan sýni ég þér
sögueyjar og sker,
fornar slóðir og meira til.
Við getum flögrað um
og farið hvert á land sem er.
Fljúgum í draumi vængjalaus.

Yfir regnbogann og undir aftur.
Engin takmörk eru fyrir því hve lengi eða hve langt
þetta flug getur orðið,
—því þetta er minn einkadraumur.

Síðan sýni ég þér
sögueyjar og sker,
fornar slóðir og meira til.
Við getum flögrað um
og farið hvert á land sem er.
Fljúgum í draumi vængjalaus.