Şebnem Ferah
"Yorgun"

yorgun geldim bu dünyaya kimse bilmez sonsuzluk benim olsa
fayda etmez öyle bir derde düþtüm ki hiç sorma
katlanmak zor gücün yoksa
çaresizlik gözlerinde can verirken
ellerimde sustun artýk sen söylerim ben senin yerine
iþte ben böyle öldüm gittim kendimi gömdüm
sonra topraða sordum dünya böyle deðildi
toprak dedi sen kördün